India

Ook dit is Dubai!

Ik heb al veel gestoefd over Dubai, maar er zijn ook mindere kantjes. Dubai is 1 grote bouwwerf, het stikt van de miskleunen, onafgewerkte projecten, ongebruikte gebouwen en parkings en is daardoor zeer voetgangersonvriendelijk.

Een voorbeeldje: Deze morgen zijn we met de bus naar Aquaventure gekomen maar onze 48 uur buspas is op dus moeten we zelf weer in het hotel geraken.
Het waterpark ligt in het uiterste puntje van The Palm, een kilometerslang aangelegd eiland in de zee.
Er staan taxi’s aan de uitgang van het park maar dat ritje zou ons duur uitkomen dus nemen we de monorail die door The Palm loopt.

De monorail stopt aan het begin van het eiland, we stappen uit en komen in het niets terecht. Nergens uitleg, geen verwijzing naar de metro die hier wel ergens zou moeten zijn. We zijn met een tiental verwarde toeristen en staan letterlijk in de donker op een bouwwerf.

Daar wordt handig op ingespeeld door een paar louche figuren die onofficiële taxi’s aanbieden. No thanks!
We lopen met een hoopje naar een straat in de verte. Geen voetpad, geen lichten, niets. Alleen maar zand.
De straat blijkt de snelweg te zijn. Fantastisch nu staan we in het zand naast de voorbij razende auto’s en we krijgen geen taxi te pakken.

Om een of andere reden staat hier wel een eenzame security man die zegt dat de metro aan de overkant van de snelweg ligt. Hij wijst naar lichten in de verte en we besluiten samen met twee Russische oma’s in ons kielzog naar die lichten te lopen.

Er is alleen geen voetpad naast de snelweg dus lopen we in de donker in de berm terwijl de auto’s ons voorbij razen. Deja vu in India. Allesbehalve veilig.
Na een tijdje zijn er werken naast de weg en kruipen we over de zandzakken, recht de werken in. We klauteren ons een weg over pijpen, kabels en stukken hout tot aan de lichten. De Russin roept iets onverstaanbaars als ik een stukje naar beneden val. Moest het niet zo bizar en gevaarlijk zijn dan was het wel goede slapstick :).

Aan de verkeerslichten duikt opeens uit het niets een zebrapad op, maar eenmaal het zebrapad over is er nog steeds geen voetpad. We lopen over het gras van een rondpunt, steken parkings over, wandelen tussen struiken en zien af en toe een bord met metro op.
Na een drietal kilometer sukkelen met Russisch op de achtergrond arriveren we dan toch in een hypermodern metrostation.
In de lift schieten we alle vier in de lach.
Hoe is dit in godsnaam mogelijk??

Overal wordt vanalles neergepoot maar er wordt niet nagedacht over het gebruik.
Een mooi voorbeeld van teveel geld en nul komma nul inzicht.

Ook dit is Dubai!

PS: ze trekken de metrostation door tot aan de vliegtuighaven maar je mag niet met valiezen op de metro… Wtf??

India: de balans

Ons voorlaatste ontbijt en daar hoort een dosa bij, een lichte pannekoek van rijstmeel gevuld met een mengeling van aardappelen en kruiden en dan dippen in koriander en coconutchutney *aaaaaaah*.

Dat ga ik missen en niet alleen dat.
Hieronder mijn topredenen waarom je zeker naar India moet komen.
Maar eerst de cons (met wat adviezen), kwestie van positief te eindigen 🙂

cons

1) Hygiene en algemene properheid
India is een vuil land en dat terwijl het de mogelijkheid heeft om een paradijs te zijn.
Alle afval wordt op de grond gegooid, door het raam gekieperd of in de zee gedumpd.
In Jaipur hebben we hele steegjes gezien waar je niet meer door kan omdat het afval een meter hoog ligt. Sommige straten worden hier gewoon gebruikt als vuilnisbelt. Gooi daarbij nog een heleboel menselijke en dierlijke uitwerpselen en het wordt werkelijk degoutant.
Door al het stof, de vuile grond en de vervuilde lucht ben je zelf ook de hele tijd vuil en vies.
De smog maakt dat je keel de hele tijd droog en pijnlijk is en je het gevoel hebt dat er iets vast zit.
De hygiene in toiletten is zo goed als onbestaande en dat maakt het er allemaal niet makkelijker op als je dan ook nog eens met de Delhi Belly zit…

TODO: 3 dingen moet je altijd bijhebben (en gebruiken!), namelijk sealed, bottled water, papieren zakdoekjes en antibacteriele gel. Wij zijn nooit buiten gegaan zonder.
Was je handen waar je maar kan, blijf weg van street food, check altijd de keuken / toiletten vooraleer je ergens eet, nooit iets drinken waar ijs in zit, niet drinken uit glazen waar nog een druppel water aanzit (ben vermoedelijk zo ziek geworden) en gebruik je gezond verstand.
Peel it, boil it, cook it or forget it!
De meeste low budget hotels voorzien geen toiletpapier, zeep en weinig of geen handdoeken, so bring your own…
Neem heeeeeeel veeel medicijnen mee, deze hebben wij tot nu toe allemaal gebruikt:
– antischimmelproduct: draag nooit slippers, altijd gesloten schoenen, hoe warm het ook moge zijn. Maar door de gebrekkige hygiene in onze badkamers, heb ik toch een schimmelinfectie opgelopen aan mijn voeten.
– iets tegen de keelpijn: door de smog, heb je hier rap een schorre, pijnlijke keel
– panadol of dafalgan: handig voor vanalles 🙂
– buscopan, motillium, immodium en iets antibacterieel: delhi belly is pijnlijk en irritant. Een week verder word ik nog elke nacht wakker van de zeer en overdag word ik nog regelmatig geplaagd door krampen. Ik moet zeker nog bij de dokter passeren als we thuis zijn, maar neem zowiezo zoveel mogelijk medicatie mee tegen overgeven, misselijkheid, krampen, maaglast en diarree
– deet: we hadden nog een 10 percent bus uit Hawaii en in de AS Adventure hebben we eentje gevonden met 40 percent deet. Zeker gebruiken als je geen antimalaria pillen neemt of gewoon als je geen insectenbeten wil 🙂
Voor India moet je je ook laten vaccineren tegen hepatitis A, B, typhus, tetanus (denk dat er nog zijn, maar je vindt alle info op de site van het insituut voor tropische ziektes).
De vaccins worden in 3 sessies gegeven (2 voor je vertrek met telkens maand tussen en 1 sessie na dat je terug bent), ze kunnen pijnlijk zijn en zijn nogal duur (voor de eerste twee sessies hebben we al 380 euro betaald).

2) De stank.
De combinatie uitlaatgassen, uitwerpselen, vuilnisbelt, indisch eten, wierookstokjes is…. 🙂
Spijtig dat ik geen geur in deze blog kan steken 🙂
Het is een zoete, indringende geur die ik nooit meer zal vergeten.

3) De scams
India heeft teveel rijke, westerse toeristen gezien en daar wordt nu handig van geprofiteerd.
Als je niet oplet, wordt je om de 5 minuten opgelicht. In de golden triangle (Delhi, Agra, Jaipur) was het onmogelijk om met een map/lonely planet op straat te staan.
Als blanke toerist trek je de oplichters onmiddellijk aan. Constant moet je op je geld, paspoort, leven letten en dat is nogal vermoeiend. Je kent geen seconde rust. Je wimpelt de ene af en de volgende staat al klaar. We moesten soms echt een macdo binnenvluchten om te overleggen welke straat we zouden inslaan.
Iedereen wil je de ‘juiste’ weg of het ‘officiele’ toerismebureau tonen en je naar een ander hotel of ticket office lokken.
Taxi en tuktuk chauffeurs zullen altijd minstens het driedubbele van de prijs vragen, dus onderhandelen is een must.
Hetzelfde voor eender wat je wil kopen, geef nooit meer dan de helft van wat ze vragen.

TODO: val zo weinig mogelijk op, draag een sjaal en toon niet teveel bloot.
Loop goed door, negeer iedereen maar blijf vriendelijk lachen. Ga niet in op hun vragen (meestal: where are you from?) want ze laten je niet meer los.
Bepaal op voorhand in je hotel wat je gaat doen en waar je naartoe wil en zorg ervoor dat je de straatnaam of monument vanbuiten kent.
Zorg dat je min of meer het plan van de stad in je hoofd hebt zodat je doorhebt wanneer ze je naar de verkeerde plaats voeren.
Mijn papa leerde ons vroeger altijd naar de stand van de zon te kijken en dat kwam ons hier heel goed van pas!
We keken op voorhand of de plaats die we wouden bezichtigen in het noorden, zuiden, westen of oosten lag en aan de stand van de zon wisten we dan of we de goede richting uitgingen.
Straatnamen zijn zo goed als onbestaande en als er al zijn, zullen ze in het Hindi zijn.
Dus als je de verkeerde richting uitrijdt (meestal omdat ze je naar een souvenir shop/hotel/tour office van een friend willen brengen, eis dan dat ze onmiddellijk stoppen en stap uit.
Je zal rap een nieuwe tuk tuk vinden.
Negeer alle scams in de aard van: hotel is volboekt, afgebrand, bestaat niet meer. Trein is afgelast, vertrekt van ergens anders. Ticket office is in rook opgegaan. Ticket moet worden afgestempeld, gescheurd,….
Vertrouw ALLEEN toers en ticket offices waar Govt of India opstaat. Al de rest is een scam.
Koop een goede reisgids zoals de lonely planet en kijk of de prijzen overeenkomen.
Wandel zo weinig mogelijk (veel te gevaarlijk wegens verkeer en de mensen) en gebruik zoveel mogelijk de tuktuk: goedkoop en snel, maar let niet teveel op het verkeer.
Vraag een gemeterde tuktuk, eerlijk voor hun en voor ons. Willen ze niet, laat maar gaan. Er staan honderden anderen te wachten om je te vervoeren.
Vergeet ook geen goed slot met stalen kabel mee te nemen om je bagage/rugzak aan elkaar of aan iets anders vast te maken.
Zoek andere buitenlanders op, samen sta je sterk en zul je minder lastig gevallen worden en het is ook nog eens gewoon tof 🙂

4) De bedelaars en de armoede
Een moeilijke…. Maar je kan er niet omheem. India is een land in armoede. Je bent geneigd om aan iedere bedelaar iets te geven, maar dat is onmogelijk. De meeste bedelaars worden gedwongen door criminele organisaties en daar wil ik geen geld aangeven.
Je kan die gemakkelijk herkennen omdat ze je volgen tot op een bepaald punt en dan neemt de volgende over.

TODO:
Iedereen moet natuurlijk doen waar hij of zij zich goed bijvoelt, maar ik geef liever eten of kledij.
We hebben wel gemerkt dat indische kids niet zot zijn van pizza :), dus beter indisch eten geven :).
Op de laatste dag in onze hotels, lieten we onze kledij/schoenen achter die we niet meer nodig hadden met een briefje bij.
Ik zou iedereen aanraden om met je oude kleren naar hier te komen en hier achter te laten.
Alles wordt hier toch vuil, dus het heeft geen zin om mooie dingen mee te nemen.
Qua kledij: ik heb de hele reis gedaan in een paar all stars, twee lange katoenen broeken, wat topjes, een sjaal en een pull met kap en rits. Je hebt hier echt niet veel nodig en je kan overal je was laten doen voor geen geld.
Koop verder een geldtasje dat je onder je kledij kan wegsteken en heb wat kleingeld voor tips in je zakken.

5) De zon.
De meeste zouden dit waarschijnlijk bij de pros zetten :).
Maar ik ben nu eenmaal een wintertype en geloof mij, er is niets leuks aan een 30 graden weertje als je een lange broek, lange mouwen, gesloten schoenen en sjaal moet dragen uit respect. (Btw het is hier ook winter :))
De zon is ook nog eens heel verradelijk.
Ondanks regelmatig insmeren met factor 50 zijn we alletwee goed verbrand. Tommie zag op een bepaald moment zelf bijna paars 🙂

6) De mensen.
Klinkt misschien wat raar, maar in onze ogen zijn ze nogal onbeleefd en boertig.
Er wordt hier op los gescheten, geboerd, gespuwd, gerocheld en dat allemaal luid, zonder gene, zowel outdoor als in de auto.
Als je een indier volgt door een deur, kan het goed zijn dat je deur op je neus krijgt.
Elementaire beleefdheid is hier ver te zoeken.
Ook het constante fotograferen (zonder vragen!!!) was er op het einde wat teveel aan.

Voila, als je van plan bent om naar India te reizen onthoudt dan de cons, maar laat je niet afschrikken want hier zijn de pros die reis het dubbel en dik waard maken!

pros

1) Het eten :).
Eens over de angst om ziek te worden (en te zijn), is het eten puur genieten.
De restaurants zijn hier opgedeeld in pure veg (vegan) en veg/non veg waarbij minstens de helft van de kaart steeds uit veg eten bestaat.
Zaaaaalig! Zelf de westerse ketens zoals macdo en pizza dominos hebben voor de helft vegetarische opties!
Wel bij vermelden dat deze spicy zijn :).
Maar als je houdt van pikant eten, zal je hier smullen!

2) De kleuren
India is een land vol kleur. Zelf de armste sukkelaar met een wrak van een auto zal zijn wrak versieren met bloemen, afbeeldingen van goden, slingers, kussens,….
De vrouwen zijn prachtig om te zien. Ze dragen de mooiste gewaden en juwelen in de felste kleuren.
Alle tuktuks, vrachtwagens en zelf de olifanten 🙂 zijn opgedirkt. We hebben in tuks gezeten met kussens vol hartjes, vrachtwagens gezien met kleurige spreuken en naast olifanten gelopen die precies geshminkt waren voor het bal 🙂
De huizen, zelf de meest bouwvallige, worden in een kleurtje gestoken en dat alles maakt het stoffige, vuile India een plezier om naar te kijken.

3) De mensen.
Naast onbeschoft en opdringerig zijn ze ook zo vriendelijk en behulpzaam. Eens je over je wantrouwen bent, zal je merken dat er heel veel Indiers het oprecht goed met je voorhebben en je willen helpen.
Het is ook fantastisch hoe hindoes, boedhisten, joden, katholieken,… hier met en naast elkaar leven zonder problemen.
We kunnen er nog iets van leren!

4) De tempels
India is rijk aan bezienswaardigheden en wat voor een bezienswaardigheden!
De Taj Mahal laat je met kippevel achter en de duizenden andere tempels, paleizen en forts zijn een trip naar India waard.
Zelden zo’n mooie dingen gezien in een prachtige omgeving!

5) Goedkoop
Bijzaak, maar wel een feit. Alles in India is spotgoedkoop. Daardoor kunnen wij ons na drie weken van lowbudgethotels ons nu een 5 sterren resort veroorloven in het paradijs.
En dat zou ik aan iedereen aanraden.
Trek eerst een paar weken door het echte india (en dat kan je niet in luxe hotels), kies hotels uit die gelegen zijn in de buurten waar effectief mensen wonen, behelp jezelf, geniet van het avontuur.
En boek dan een weekje luxe voor je naar huis gaat want een goede douche en een zacht bed zijn onbetaalbaar 🙂

Ik hoop dat jullie hebben genoten van onze reiverhalen. Ik heb er in ieder geval van genoten van ze te beleven en neer te schrijven.
Morgen staat er ons een reis van 25 uur te wachten naar huis (3 vliegtuigen en 1 trein, fingers crossed dat alles goed verloopt).
Nadien wachten er nieuwe avonturen:
– skireis in maart met de mamas (fun verzekerd :)), broer en koen
– de marathon van Amsterdam op 21 oktober
– gevolgd door een citytrip naar Dubai
– en onze volgende grote reis wordt eilandhoppen in de pacific (fiji, samoa, tonga, …) of een rondreis door China

Maar over dat alles wordt zeker nog geblogd…

Zo, ik denk dat ik beland ben bij het einde van deze post en bij het laatste en grootste positieve punt van India:
het is een avontuur!
India neemt je bij je nekvel, laat je verschieten, lachen, wenen, triestig, gelukkig en bovenal verwonderd zijn.
Het was een reis die we al lang wouden maken en ik heb er nog geen seconde spijt van!!!

Aside

India = Vegi heaven

Deze keer ben ik het die met veel aw-aw-aw uit bed kom. De pilates van gisteren is nog goed voelbaar en alles doet zeeeeeeeer. Ik start de ochtend met een deep renewal massage ipv yoga zodat ik straks toch een poging kan doen om te lopen.
De massage is fantastisch met lekker ruikende olie, gestretch en gekraak.

Aan het zwembad is het sunday brunch vandaag met een live band. Zalig zo liggen in het zonnetje met goede muziek…
Rond drie uur wordt het mij te warm en ga ik een half uurtje lopen.
Vlug douchen en dan hebben we onze cooking class.
Daarvoor moeten we in de keuken van het waterfront terrace restaurant zijn en die is ongelofelijk proper!
Een hele geruststelling voor mijn mumbai belly die maar niet over gaat 😦

De kok is de max en legt ons met veel geduld twee gerechten uit. Van het eerste kan ik de naam niet onthouden, maar het tweede is aloo jeera. Tom zijn favoriet.
We kijken, nemen notities en kunnen niet stoppen met proeven. Zo lekker!!
India is echt de hemel voor vegetariers. De indische keuken is heel erg uitgebreid en alles smaakt ons even goed.
Er zal thuis een pak meer indisch op het menu staan na deze reis.

Vanavond gaan we terug naar het Chinese restaurant van gisteren. Nog nooit zon lekkere chinees gegeten! En ik eet eigenlijk niet graag chinees, maar die curry van gisteren…..
Aaaaaaaah!! Die wil ik nu opnieuw 🙂

Smakelijk!

Burn baby burn

De ochtend begint met veel aw-aw-aw van mijn wederhelft. Wat ik hem al drie dagen probeer duidelijk te maken, moet hij nu aan den lijve ondervinden. Hij is verbrand, en niet zo’n klein beetje ook….
Een dikke laag aftersun en we kunnen gaan ontbijten.
Het is de kok opgevallen dat Tommie het nogal heeft voor Indisch eten en hij biedt ons kooklessen aan. Misschien iets voor de komende dagen 🙂

Vandaag staat er eerst pilates op het programma. Het wordt mijn eerste les en ik ben benieuwd. In de fitness moet je altijd bijbetalen voor pilates dus het moet wel iets speciaals zijn…
De leraar is allesinds speciaal genoeg.
Hitler meets the hulk. Ne fou zou mijn schoonbroer zeggen.
Geen seconde rust gunt die mens ons, pilates is heavy shit!
De hele les gaat van ‘gimme ten more!’, ‘come on!’, ‘tuck it in’, ‘push it to the next level’.
Ik zit op de next level gvd!
We eindigen de les met de helft van de deelnemers en ik ben al blij dat ik nog naar het zwembad kan strompelen.
Lopen zal voor de namiddag zijn…
Eerst wat indean bread met paneer en groentjes, very mjammie.

De rest van de middag wordt gevuld met wat luieren aan het zwembad, lopen, pijn hebben aan mijn ingetuckte spieren en de volgende reis naar India plannen (Himalaya gebergte, varanasi, kolkotta en kerela).
Savonds vieren we het chinees nieuwjaar in het toprestaurant van het hotel met eten om je vingers van af te likken.
Morgen hebben we vegi indian kooklessen 🙂

Into yoga & Goa

De wekker gaat vroeg af want heb mijn dag weer tot op de minuut ingepland 🙂
Voor diegene die mij niet goed kennen: ik haaaaaat niets doen en relaxen betekent bij mij vooral veel sport.
Tommie staat erbij, kijkt ernaar en bakt verder in de zon 🙂

Het ontbijt is weer een toppertje, fotos op fb.
Tom bestelt een dosa, zo groot dat hij langs beide kanten over zijn bord hangt en ik geniet van de delicieuse strawberry shake.
En dan is het tijd voor yoga…
Sinds mijn ontdekking ervan, heb ik er een haat-liefdeverhouding mee.
Dat is vooral te wijten aan het feit dat ik suck in yoga wegens vreselijk stijf en het relaxatiegedeelte op het einde nogal rap op mijn seskes werkt.
De liefde onstaat omdat het zooooooooo goed doet en ook nog eens de ideale aanvulling is op lopen.
Ik heb priveles en dat komt heel goed uit.
De lerares legt elke beweging tot in de puntjes uit en ik kom erachter dat ik al lang veel verkeerd doe.
We oefenen de zonnegroet tot hij perfect is en ik geniet (en zweet, het is hier hot hot hot).

Vol energie kruip ik op de loopband voor een half uurtje en dat blijkt een grote uitdaging te zijn in een snikhete zaal in het snikhete India.
Met een kop zo rood als een kreeft pas ik perfect bij tommie zijn rondomrond verbrande lichaam.
Rap douchen en dan naar de spa voor een facial die maakt dat mijn gezicht terug normaal wit is 🙂
Buiten is het inmiddels party!
Een coverband speelt hits van culture club en de poshe indiers met tulband en zonnebril gaan compleet uit de bol.
Er is een bbq naast het zwembad en het bandje wordt al snel vervangen door karaoke. Help 🙂
De ene na de andere melige / romantische song wordt compleet vals vertolkt, maar het is heel grappig en we genieten van de show.

Het is bijna 16u30, tijd voor onze city toer.
Een busje pikt ons op aan het hotel en de gids is voor een keertje verstaanbaar.
Panaji, de stad waar wij verblijven, is de hoofdstad van de provincie Goa, een oude portugese kolonie. En dat is te zien aan de mooie, gekleurde, grote huizen die we passeren.
We rijden naar Old Goa, de vroegere hoofdstad, langs de rivier vol grote casinoboten.
Daar bezoeken we een kerk waarin het 400 jaar oude lichaam van Saint Xavier opgebaard ligt.
Nadien gaat het naar een tempel landinwaarts.
Klein probleempje…
Ik sleur al 3 weken een sjaal mee behalve vandaag en ik heb een allesbehalve temple proof kleedje aan. Dat heeft de gids ook opgemerkt.
Ik krijg het hemd van de buschauffeur, Tom noemt mij tante nonneke en de tempel kan bezichtigd worden 🙂

De weg terug naar het hotel is lang en hobbelig.
Mumbai belly laat van zich horen en dan staan we ook nog eens in de file…
Straks nog de verplichte stop aan de shop maar daarna wacht er ons een poolside vegetable grill 🙂

Een Indisch gezegde om af te sluiten:
If you want to survive traffic in India, you need good honking, good brakes and good luck…
Or you need to be a cow.

🙂 xxx

Status

Goa – A little piece of heaven

We slapen tot 9 uur en gaan dan naar het restaurant waar ons een ontbijtverrassing te wachten staat.
Nooit in mijn leven heb ik zo een gigantisch buffet gezien!
Ik probeer er morgen fotos van te trekken, maar hierbij al een opsomming van wat er vandaag stond: alle soorten ontbijtkoeken, muffins, cakejes, brood in alle vormen met toaster, warme keuken met lam, kip, vis, patatjes, groenten, je kan ter plaatste wafels, pannekoeken, eieren en indisch brood laten bakken, fruit, milkshakes, salades, verse fruitsappen, yohghurts, mueslis, een compleet indisch buffet, …
Ik kan nog effe doorgaan, maar fotos trekken zal makkelijker zijn 🙂

Na het rijkelijk ontbijt zoeken we ons een plaatsje uit bij het zwembad. We vinden een hele grote ronde, loungechair waar we makkelijk met twee inkunnen.
Ik zoek de fitness en spa op, boek wat treatments voor de komende dagen en schrijf mij in voor alle lessen yoga.
Smiddags een healthy broodje en dan een uurtje luieren bij het zwembad.
Het is hier zo rustig!!! Het enigste wat we horen is de ritseling van de palmbomen en de golven van de zee. Zalig!

De tijd vliegt en ik word in de spa verwacht voor scrub, stoombad, jacuzzi, mani en pedicure.
Aaaaaaaaah 🙂
Gevolgd door veel niets doen, lekker eten en filmpjes.
Tommie ziet intussen al zo rood als een kreeft, maar het baardje is wel weg 🙂

Morgen gaan we onze ass eens moven: yoga, lopen en city toer.

Greets from paradise!

Paradise City

Voel mij al veel beter en gelukkig ook maar, aangezien we vandaag naar Goa vliegen!
Suuuuuuuuper veel zin in omdat daar een luxe resort op ons wacht. Niet dat ik zon luxebeestje ben, maar na drie weken vuiligheid is het welgekomen 🙂
Ook wel een beetje triest omdat het onze laatste stop is en India heeft mij echt helemaal ingepakt.
Wat een fantastisch land!!!!
Kan al niet wachten om terug te komen.
En dat gezegd door iemand die momenteel niet helemaal gezond is, wil veel zeggen he 🙂

Terug naar onze vlucht naar Goa…
We nemen een oude zwart-gele taxi naar de luchthaven en hebben zo nog een uurtje sightseeing.
Onze vlucht vertrekt op tijd en na een uurtje landen we al op een luchthaven die een mix is tussen die van Las Vegas en Honolulu.
Overal reclame voor casinos en de luchthaven zelf is niet meer dan een klein gebouwtje omringd door palmbomen.
Buiten valt de hitte als een electrisch deken op ons.
Maar dan begint ons paradijsje 🙂

Een grote auto met lederen interieur komt voorgereden. Vanachter twee lederen zetels, zo weggelopen uit 1st class vliegtuig.
Aan onze voeten een mand met flesjes water en de krant van vandaag.
Yes yes yes 🙂
We rijden ongeveer 45 minuten naar ons hotel en onderweg zien we het hawaii van India.
Rust!! En palmbomen overal. Kleine eilandjes verbonden met bruggen over rivieren. Stranden, cruiseboten, pittoreske huisjes in alle kleuren van de regenboog.
We kijken onze ogen uit!

De wagen slaat een klein straatje in en dan een gigantische oprijlaan op.
Onze auto wordt onderzocht met spiegels, de motorkap gaat open en dan mogen we verder.
Onze bagage gaat door security check en nadien is het onze beurt.
En dan zien we de lobby. OMG!!!
Je kijkt er dwars doorheen en ziet het zicht op de zee. Wauw!
We krijgen een slinger met schelpen om ons heen en worden begeleid naar een tafeltje voor check-in.
Niet veel later hebben we de sleutel al en neemt er iemand ons mee naar onze kamer.
Onderweg doe ik niet anders dan tegen Tom roepen: kijkt daar, zo chique!
We zien 4 restaurants, een poolbar, een fantastisch zwembad op 10 meter van de zee, een spa, gigantische fitness (kan hier lopen hiphoi), beauty salon, casino,….. En dan moet het beste nog komen: onze kamer.
Huge! De beste ooit. De badkamer is verbonden met een grote glazen wand waardoor alles nog groter lijkt. Zoals altijd, pics op fb 🙂
Zo terwijl ik typ, lig ik op de patio van onze kamer in een loungezetel met zicht op de zee en ik ga stoppen met jullie jaloers te maken 🙂

Tot morgen!!
Xxxxxxx

Aside

Blah dagen in Mumbai

De wekker gaat af om 7u30. Na gisteren de dag afwisselend doorgebracht te hebben op toilet en in bed, sta ik niet te springen om op te staan.
Delhi belly ofwel travellers diarrhoea is een pain in the ass…
Zowat 70 percent van de reizigers in India krijgt er binnen de 2 weken mee te maken en ik ben 1 van de lucky ones. Hiphoi.
Onze uitgebreide reizigersapotheek komt weer goed van pas, maar de misselijkheid, krampen en algemene flauwheid gaan niet weg.

Om 9u15 moeten we in het treinstation staan voor onze toer naar de slumps.
Om 9u40 staan we daar nog. Onze gids daagt niet op en we keren teleurgesteld terug naar het hotel.
We pikken de Lonely Planet op en nemen een taxi naar de Chowpatty area. Daar is een hill waar the rich and famous wonen, maar wij gaan vooral voor het uitzicht en de parken.
Onderaan de heuvel in het meest zuidelijke punt bevindt zich Bangana Tank en daar gaan we naar op zoek.
Boven op de heuvel zijn de lanen breed, voorzien van bomen en bloembakken. Beneden valt het voetpad weg en wanen we ons opnieuw in Jaipur. Wandelen in India blijft een aanval op je zintuigen. De zoete stank, we zullen die geur nooit vergeten…

De straten zijn smal en vuil, nergens een toerist te bespeuren en we weten eigenlijk ook niet goed wat die Tank juist moet voorstellen.
We vinden een politieagent die ons weet te vertellen dat we aan de volgende shop naar links moeten.
Voor ons ligt een trap die nog een eind naar beneden gaat.
Maar dan aan het einde van die trap, werkelijk in de middle of nowhere, ligt Bangana Tank.
Wauw!

Een groot bassin omringd door tempels met in het midden een grote pijl.
Hier is volgens de Hindoes het centrum van de aarde.
Het is een oase van rust omgeven door tientallen kleurige tempeltjes.
Fotos zeggen meer dan duizend woorden, dus check de pics 🙂
Maar het was in ieder geval de moeite om voor uit mijn bed te komen!

We nemen de taxi naar het huis van Gandhi in Mumbai, maar daar zie ik niet veel meer van dan een tafel en een stoel. (Volgens Tommie was het wel heel goed)
Het zweet breekt mij uit en het voelt alsof ik elke minuut kan flauwvallen.
Ik vraag een Indier om op zoek te gaan achter Tom en we keren terug naar het hotel.
De rest van de dag opnieuw in bed terwijl Tommie een mooie wandeling maakt langs de kustlijn.
Begin wel heel bedreven te worden in de spelletjes op mijn gsm 🙂

Tijd voor ons avondeten. Tommie wil van geen Westers eten meer weten, zelf in de Subway gaat hij voor de Indische optie 🙂
Morgen vertrekken we naar Goa en daar kan ik ziek zijn in luxe 🙂
We hebben een 5 sterren hotel geboekt met zwembad 🙂
Kijk ik heel erg naar uit!!
Tot dan!

PS: moest je ooit zo zot zijn om hier zelf met de auto te rijden, hierbij de 10 geboden 🙂

1) Spiegels worden bij voorkeur verwijderd. Heb je er toch, klap ze dan in want ze gaan het geen 100 meter overleven.
2) Het enige essentiele aan je auto is de toeter. Wordt in alle situaties gebruikt, zelf als er een bord verboden te toeteren staat (ja, ze hebben daarvoor een verkeersbord hier). Ook gewoon om je eens af te reageren op een olifant ofzo.
3) Pinkers: niet nodig. Sla gewoon af en steek eventueel je arm buiten. Geen garantie dat je nadien nog een arm hebt.
4) Voorrangsregels zijn onbestaand. Might is Right oftewel hoe groter de auto hoe meer voorrang.
5) Spookrijden is een must, gewoon effe aangeven door te flashen.
6) Wegmarkeringen zijn er om te negeren. Rij bij voorkeur op 2 vakken tegelijk. Er passen zeker 5 autos in 2 rijvakken.
7) Rode lichten? Effe toeteren, schietgebedje zeggen en erdoor vlammen.
8) Als de politie je tegenhoudt, rij je hem desnoods bijna omver en maak je je uit de voeten.
9) Lichten verbruiken alleen maar benzine. Niet aandoen dus. Nee ook snachts niet. Ze horen je wel aankomen door je toeter.
10) Voetgangers staan onderaan de verkeersladder. Just ignore them…

Oh ja, ze dragen hier wel allemaal hun gordel. 🙂

Elephanta island

Mijn spiegelbeeld vertelt mij dat ik verbrand ben. Mijn huid kent maar 2 kleuren: rood en wit. Na rood volgt onvermijdelijk weer wit, bruin wordt gewoon overgeslagen.
Hopelijk brandt de zon vandaag wat minder fel.

We vinden croissants in de bakkerij en nemen de taxi naar India Gate. Het is zondag en de straten liggen er verlaten bij, maar aan India Gate is het weer druk druk druk.
Na ons avontuur met de harbour cruise vinden we nu sneller tickets en de juiste boot.
We kopen luxe tickets voor 20 roepies meer, maar belanden uiteindelijk op dezelfde boot als gisteren.
Wel met een pak minder volk op. Misschien is dat de luxe? 🙂
De meeste mannen zitten int pak en halen weer hun gsms boven voor een fotorondje.
Nee, echt geen zin in!
Ik haal de lonely planet boven en negeer iedereen die naar ons kijkt.

Op zee varen we hele tijd tussen de toch wel immense militaire vloot van India.
We zien artificiele eilanden vol torens en bruggen in de zee. Mumbai is gehuld in een dikke laag mist en van elephant island is nog geen spoor te bespeuren.
Na een uurtje duikt het eiland dan toch op. Bebost en heuvelachtig. Op het eerste zicht een bounty eiland, op het tweede zicht vuil zoals alles in India. Maar met een beetje goede wil kan je denken dat je op Hawaii zit.

De boot meert aan en we moeten overstappen op een andere boot om op de steiger te raken.
5 minuten wandelen en we staan onderaan een serieuze klim naar de caves.
Het is heet!!!! En er staat geen zuchtje wind.
We kopen een fles water en beginnen eraan. We worden gewaarschuwd voor de bijtende apen en zijn blij dat er boven ons hoofd blauwe zeilen zijn gespand.
De weg naar boven is vermoeiend en mijn lichaam wil niet mee in die warmte. Effe uitpuffen en dan weer verder.
Aan de ticket office stikt het van de apen, ze worden weggejaagd door een security officer met stok.

Verspreid op het eiland zijn er 5 caves, in de caves zijn metershoge beelden uitgehouwd in de rotswand. De eerste grot is meteen de grootste en de indrukwekkendste. Check zeker de pics op mijn fb. De cave wordt ondersteund door immense pilaren en in de wanden zien we sculpturen opgedragen aan Lord Shiva.
In elke grot is er ook een klein tempeltje waarin offers zoals geld en bloemen worden gelegd.
Op weg naar de andere grotten worden we tegengehouden voor fotos en in de grot is mijn geduld op. Ik zeg dat ik geen attractie ben en wil niet meer op de foto.
Er lopen hier genoeg westerse toeristen rond. Het is aan hun om op de foto te staan. 🙂

De hitte is nu bijna ondragelijk en we hebben honger. De weg naar beneden gaat een stuk vlotter en we nemen de boot terug naar Mumbai.
We eten in het overpriced (volgens Tommie)Moshes cafe, een gezellig bistrootje met franse chansons en muziek van Barbra Streisand. Onze pasta en wraps smaken en we maken ons klaar voor onze volgende uitstap: prince of wales museum, het beste en grootste museum van Mumbai.

Aan de ingang opnieuw iets raars, we worden uit de rij geplukt en helemaal naar voor geleid.
We krijgen direct onze tickets. Het is niet de eerste keer dat we dit voorhebben en het is nogal genant, maar ze willen van geen nee horen.
De discriminatie werkt ook in de andere richting.
Voor alles is er een prijs voor Indiers en niet-Indiers. Onze prijs ligt 20 a 30 keer hoger. Ze verdienen dus goed aan ons.
We doen de audio toer in het museum en een half uur voor sluitingstijd zetten we koers naar een restaurant voor het avondeten.

Op weg daar naartoe komen we weer wat tegen.
Kindjes van een paar jaar oud wandelen op koorden meters boven de (geasfalteerde) grond voor wat roepies.
Als ze naar beneden donderen is het gedaan…
Wat verder kan je naast zonnebrillen en nagelak, vibrators en pornoprentjes kopen.
Het ene standje na het andere stelt zijn goodies tentoon en dit is allesbehalve een rare buurt btw. We wandelen de bank of India, de bibliotheek en een verzekeringsmaatschappij voorbij.
Gisteren op tv werd in de ondertitels ‘sex’ vervangen door ‘make love’, ‘tits’ werd ‘chest’ en vandaag gooien ze de vibrators naar je oren…
Voor wie het zich zou afvragen, was naar sex and the city aan het kijken, you dirty minds 🙂

Het eten smaakt overheerlijk, maar veel te veel.
De rest van de avond wordt gevuld met het filmkanaal 🙂
Tot morgen!