Slechte repetitie, goede voorstelling!

Net terug van de halve marathon van Brussel en tja… Het was niet exact hoe ik het mij had voorgesteld.

Zit al een tiental dagen met een hardnekkige verkoudheid en die heeft mij serieus parten gespeeld.
Op de trappen van de metro wordt al snel duidelijk dat het een moeilijke bevalling gaat worden: ik moet happen naar adem en ben al serieus moe als ik boven sta.

Er is een pak minder volk dan op de 20 km van brussel, maar toch nog genoeg voor wat ambiance.
We vertrekken en het tempo ligt enorm hoog! Lopers razen langs mij heen en ik heb het gevoel dat ik stil sta.

Tijden zeggen mij niets wegens te trage loper om ooit een ietwat deftige tijd neer te zetten.
Ik loop dus gewoon mijn eigen tempo voort en weet dat ik er op het einde wel weer zal inhalen.

In de tunnels is het weer zweten zoals gewoonlijk. En hoewel ik het gevoel heb dat ik de ziel uit mijn lijf loop en de hele tijd op mijn adem zit, wordt het al snel duidelijk dat het tegenovergestelde waar is.

Ik ga echt niet vooruit. Mijn iPod zegt dat we een uur ver zijn en ik heb nog geen 9 km gelopen. Ik klok de 10 km uiteindelijk af op 1u14 en baal enorm.
Zelf op de kwarttriatlon van Brugge ging ik rapper vooruit en toen had ik al gezwommen en gefietst. Dees suckt big time!

Ik moet een marathon lopen over twee weken en ben nu zo aant sukkelen :s. Ik probeer er nog het beste van te maken en eindig uiteindelijk in 2u36.

En nu ben ik dus aan het panikeren…
Ben ik genoeg voorbereid? Kan ik het wel? Wat moet ik de komende twee weken doen? Rusten? Toch af en toe lopen? Waarom word ik niet beter??

Aaaargh not a good day!!

Energizer Night Run 2012

De week begint met veel ongeduld! Woensdag is het eindelijk eindelijk eindelijk zover: de infosessie van de triatlon. Motiverende filmpjes, enthousiaste sprekers, goede sfeer maar jammer genoeg ook een prijs om van achter over te vallen :(.

De doelen voor dit seizoen worden bijgesteld: het wordt de marathon van Parijs in plaats van triatlon. Met heeeeel veel loopwedstrijden tussen in. Fun fun fun :).

Vrijdag is het dan tijd voor de mooiste jogging die ik ooit heb gelopen: de Energizer Night Run.
Na wat gps en parkeerstrubbelingen halen we onze mooie looptshirt en hoofdzaklamp op. Een filevrije plasstop, wat stretchen en dan naar de start.

We staan met een 5000 tal lopers aan de ingang van het Rivierenhof en zoals altijd ben ik redelijk zenuwachtig. Gisteren 14 km gelopen en toch doe ik weer in mijn broek voor deze 9,7 km :).

Een enthousiaste, verklede batterij kondigt de start aan en we zien honderden lichtjes verdwijnen in het bos. Magisch!!
En het wordt nog vele beter!
Vuurspuwers, bellenblazers, drummers, dansende lichtjes, toortsen, een prachtig verlicht meer en dito kasteel, een ongelofelijke sfeer: kippevel!

Mar en ik coachen Tine naar haar eerste 10 kilometer en we tetteren de hele weg lang. Puur genieten :).
Het is wel redelijk warm en het zweet loopt in straaltjes van mijn zaklamp over mijn hoofd. Denk niet dat ik nog veel met dat ding ga rondtjolen :).

We horen om de 10 minuten dat het nog 2,5 kilometer is, verwarring alom, maar dan zien we in de verte de finish.
We halen de ene na de andere loper in, trekken nog een sprintje en dan zijn we er!!! 😀

Tine, proficiat! Je hebt dat super gedaan!

On top of the world

Net binnen van een zalige, pijnvrije, ontspannen 10 km.
Niets speciaals zou je zeggen.
Wel voor mij…

Want ik heb eergisteren mijn eerste 30 km gelopen. Waarvan 90% met een glimlach op mijn gezicht :).
Na de rampzalige 27 km van 2 weken geleden was ik deze keer over the moon!

Mede dankzij mijn gellekes met smaakjes uit de triatlonwinkel.
Was dat het wondermiddel? Waarschijnlijk niet. Het heeft zeker geholpen, maar wat nog veel meer heeft geholpen is dat ik mij momenteel fantastisch voel.

De helft van je loopsucces zit in je hoofd. En ik ben een master geworden in mijzelf oppeppen, pijn verbijten, positief denken en meezingen met mijn iPod.

Ik begin elk spiertje en elk pijntje in mijn lichaam te kennen. Mentaal ben ik er bijna.
Maar nog niet helemaal…
Ik heb al vele loopboeken, tijdschriften, blogs en sites doorgenomen en elke keer kom ik weer op hetzelfde terecht: 32 a 35 km als langste duurloop is genoeg.

Niet voor mij. Mijn kopje heeft een duurloop van 37 km nodig.
Dan pas zal ik zeker weten dat 42 km ook wel zal lukken.
Ik lijd namelijk aan serieuze loopfaalangst.

Laat mij morgen aan een 10 km jogging meedoen en ik denk nog steeds dat ik de finish niet zal halen.
Volgende week vrijdag loop ik de Energyzer Run (9 km) in Antwerpen en daar heb ik al twee weken schrik voor.

Belachelijk, ik hoor het u denken. Inderdaad.
Maar het is zo.
Het resultaat is dat ik (na 100 toiletbezoeken) meestal aan zo een slakkengang begin, dat ik nauwelijks te vermelden tijden haal.

Dus mijn kopje heeft die 37 km nodig. En ja, daar heb ik ook schrik voor.
Maar vandaag en nu even niet.

Nu voel ik mij fantastisch, echt waar :).

Nog 4 maanden te gaan…

Tot de marathon van Amsterdam, tijd voor een update dus 🙂
Tussen onze terugkeer uit India en vandaag is het volgende gebeurd:

* We vertrokken op skireis met de mamas, de broer en de Koen.
De broer deed zijn eerste zwarte piste *trots*, de skileraars (en dan zeker Hypo :)) waren super, Tommie en Koen wonnen een medaille en stonden op te blinken op het kinderpodium :), de mamas wandelden en wandelden en wandelden.
Het was weer een skireis zoals alle vorige: TOP!

* Ik trainde en blesseerde en trainde en blesseerde maar slaagde er toch in van de 20 km van Brussel uit te lopen ondanks de hitte (het was net 28 graden die dag). Het ging verbazend goed en dat geeft goesting in meer!
Een chance… 🙂

* Tom is terug beginnen lopen, onder lichte dwang wel :).
En om hem te motiveren om te blijven volhouden, hebben we ons in een zotte bui ingeschreven voor de halve marathon van Disneyworld Orlando.
Jawohl! We vertrekken terug naar Disneeeeeeey!!!!!!!
5 jaar na onze huwelijksreis in Orlando, zitten we op 7 januari 2013 terug op de vlieger naar ginder :D.

* En dat is nog niet alles…. 🙂
Ik had namelijk nog 2 weken verlof over en ik kan niet thuis zitten in mijn verlof…
Er is nog zoveel in de wereld dat we willen zien en zelf 2 weken is genoeg om naar de andere kant van de wereld te vliegen.
Duuuuus….
Op 5 november (mijn 30ste verjaardag :)) vertrekken we naar Tokyo!
In de eerste plaats voor Disneyland. Dan hebben we er 4 gedaan: Orlando, Anaheim, Parijs en Tokyo. Rest ons enkel nog Hong Kong. Waar zouden we toch volgend jaar naartoe gaan? 🙂
Fin bon het wordt nog beter…
Als we terugkeren uit Tokyo, stoppen we in Dubai waar we een paar dagen blijven.
Op de planning staan oa Ferrariworld in Abu Dhabi en Atlantis Aquaventure in Dubai. Wordt fun fun fun!

* Op sportief vlak loopt ook alles op rolletjes. Volgende week loop ik als alles goed gaat nog een halve marathon en dan volgt de 28 km run. Hout vasthouden dat het lichaam meewilt! Maar ik heb in ieder geval nog superveel zin in de marathon. En die zin sleurt mij door wind, regen, hagel, hitte, pijn en soms gewoon toch niet echt veel goesting om mijn loopschoenen aan te trekken.
Ik denk er zelf over om terug mee te doen aan de kwarttriatlon van Brugge volgend jaar en als ik dan toch mag dromen, misschien ook direct een halve triatlon in Parijs.
Het zal niet bij denken en dromen blijven, van zodra ik ingeschreven ben in de triatlonclub van de Wave laat ik het weten :).

See you later!

Impulsief naar Middelkerke lopen

Tja, ik ben een beetje impulsief 🙂
Eerst doen, dan denken…

Dus toen ik maandag mijn oma bezocht die op vakantie is in Middelkerke, zei ik haar dat ik vrijdag terug kwam al lopend.
Mijn oma blij, ik een beetje twijfelend over hoe ver Middelkerke juist zou zijn.

Vandaag is het dan de dag waarop ik naar Middelkerke loop 🙂
Buiten is het pokkewarm dus ik besluit om eerst te eten en dan te lopen.

Het is de ideale moment is om nog eens te lopen met mijn stomme riem.
Twee jaar geleden dacht ik dat ik HET ultieme loopattribuut op de kop getikt had: een loopriem met handige compartimenten voor waterflesjes.
Veel heb ik nog niet gelopen met dat ding, het kroop overal behalve waar het moest. De flesjes klotsten alle richtingen uit en ik ergerde mij dood.

Maar met het steeds warme wordende weer en de langere afstanden is het toch geen slecht idee van wat water mee te hebben.
Ik pas de riem, loop een rondje rond mijn bed en vloek alles bij elkaar.
Ik weet weer waarom ik de riem nooit aandoe!
Teleurgesteld smijt ik hem terug in mijn rommeldoos en vind daar mijn race belt: een elastische riem met kliksysteem en reflectoren.
Vorig jaar gekocht voor de triatlon en ben gewoon om er mee te lopen.

Misschien is dat een idee..
Ik maak de compartimenten los van de andere riem, vul de flesjes met water en bevestig alles aan de race belt.
Humpf een beetje zwaar, er gaat uiteindelijk maar 1 flesje mee.

Buiten is het nog altijd veel te warm en de fles aan mijn riem bungelt de hele tijd heen en weer.
Ik overweeg effe om terug naar huis te keren, maar besteed dan de volgende vijf minuten aan alle mogelijke posities uit te proberen met de race belt.
Niets werkt 😦

Ik vraag mij af hoeveel louche volk er momenteel in Nieuwpoort rondloopt die mijn fancy belt zouden stelen als ik hem effe aan de kant achterlaat.
Uiteindelijk keer ik het ding binnenste buiten zodat de fles geklemd is tussen mijn zij en de riem.
Yes, dat is doenbaar! We zijn vertrokken!

Ik schiet in de lach omwille van mijn eigen geklungel en kan mij niet inbeelden dat ik ooit met meer dan 1 flesje water moet lopen.
Na 20 minuten kom ik aan in Lombardsijde, oh-oh nu nog maar hier en nog een heel eind te gaan. :s

Ik ben een beetje pissed op mijzelf dat ik de route niet op voorhand heb uitgestippeld. Ik heb al ontelbare keren op de kustbaan gereden, maar dit is de eerste keer dat ik er op loop en het voetpad is in erbarmelijke staat.
Ik ben van nature lomp en als ik kan vallen zal ik het zeker niet laten 🙂

Dan maar door de duinen, de zon gaat langzaam onder, Aladdin zingt A whole new world en ik kan eindelijk genieten.
Ik pruts het fles uit de houder, drink en klungel weer een heel eind om het flesje in de houder te krijgen, grrrrr…..

Na 45 minuten kom ik aan in Westende. In de verte zijn de watertoren en de appartementsgebouwen van Middelkerke te zien.
Concentreer je nooit op appartementsgebouwen als je loopt, die dingen komen niet dichterbij!

Tweede drinkpoging, deze keer trek ik de hele riem naar boven en drink dan zo maar.
Missie geslaagd, ben elke keer wat slimmer 🙂

De zon brandt, Mariah Carey hijgt kerstmisliedjes en ik ben in mijn nopjes.
Het gaat goed 🙂
Nog eens 20 minuten later kom ik aan bij mijn oma. 9,99 kilometer in 1 uur en 6 minuten. Niet slecht 🙂

Btw ik ben nog altijd fotos aan het trekken maar ben mijn kabel weer kwijt, maar ga ze zeker nog opladen als die weer terecht is!

Enjoy your weekend!

The Secret, wat is dat nu eigenlijk?

De laatste dagen krijg ik dikwijls de vraag wat The Secret juist inhoudt.

Een paar jaar geleden zag ik het boek op de boekenplank staan bij mijn papa.
Ik vroeg hem of het echt werkt en hij zei: natuurlijk!
Een paar dagen later was het boek uit en ben ik veranderd in een echte positivo en mijn leven is voor mij perfect!

Maar hoe dan?? vraag je je waarschijnlijk af…
Het is simpel: de wet van de aantrekkingskracht! Think positive, get positive!
Visualiseer en denk alleen maar positief en je zal positieve dingen aantrekken.
Wees dankbaar en genieten van die dingen.

3 stappen: Ask, Answer, Receive.
Vraag wat je wil, blader in de catalogus van het universum en kies er de dingen uit die jij wilt
Een positieve gedachte is 100 x sterker dan een negatieve gedachte.
Het universum zal antwoorden en je geven wat je wil.
Geloof er in, heb geduld en je zal alles krijgen wat je wil.

Zweverig gepraat van een vegetarische hippie?
Nops! 🙂
Dit is de realiteit, het enigste wat je moet doen is het uitproberen.

Nog wat voorbeelden nodig?

Toen we op de US Missouri stonden in Pearl Harbor zei ik tegen Tom dat het al jaren geleden was dat ik de film gezien had en dat het tof zou zijn om die nog eens terug te zien.
Een paar dagen later zagen we hem op tv.
Op de Mauna Kea maakte de gids grapjes over The Blair Witch Project. Ik vroeg mij af hoe de film eindigde, de dag erna was hij op tv.

Ik was al jaren halvelings op zoek naar mijn droomappartement. Op een dag zat ik op mijn werk aan het dromen over mijn appartement. Ik vraag een halve dag verlof, cross naar huis naar het eerste beste vastgoedkantoor.
Een paar uur later stond ik in mijn droomappartement dat we een paar dagen erna kochten.

Toen ik begon te lopen (moeizaam een minuutje lopen en een minuutje wandelen), zag ik alles groot.
Ik moest en zou de 20 km van Brussel lopen. Wel dat heb ik ook gedaan. 🙂
Hetzelfde met de kwart triatlon van Brugge. Ik zag de twijfels in de ogen van de mensen, maar ik heb het gedaan 🙂

Watch my words: ik loop ook nog een marathon!
Ik droom en zie mij zelf honderden keren over de finish lopen en zo zal ik er ook over lopen.

Volgend jaar vertrek ik op wereldreis. Een droom voor mij die uitkomt.
Gisteren lag er een tijdschrift op mijn bureau met volgende artikels:
– 101 tips voor een wereldreis
– hoe bereid ik mij mentaal voor op een marathon

Is dit allemaal toeval? Wel dan is mijn leven een aaneenschakeling van fantastisch toeval :).

Of het nu The Secret, de bijbel of de Celestijnse belofte is, het komt allemaal op hetzelfde neer: het leven verloopt zoveel makkelijker als je positief denkt!

We are shaped by our thoughts, we become what we think. When the mind is pure joy, it follows like a shadow that never leaves. Buddha

Imagination is everything. It’s the preview of life’s coming attractions. Albert Einstein.

De balans van 2010

2010 is bijna gedaan… tijd om de balans op te maken.

Altijd met iets positiefs eindigen, dus beginnen met de
iets mindere succesjes
– 6x naar de diëtist geweest en 0 kg vermagerd *schaam schaam*
– Lid geworden van een atletiekclub en nog maar 2 keer gaan trainen (te nat, te koud, te….)
– Lid geworden van 2 triatlonclubs en mij weer moeten uitschrijven wegens een gebrek aan tijd (en goesting en alleen zin om te lopen)

Gelukkig zijn er
dingen die wel gelukt zijn
– de eerste 6 maanden van het jaar getraind, getraind en nog eens getraind
– mijn eerste 20 kilometer van Brussel gelopen
– de 1/4 triatlon van Brugge uitgezwommen, gefietst & gelopen
– 90 km in 3u50 gefietst (had nooit gedacht dat ik nog op een fiets ging zitten)
– mijn schoonmama en beste vriendin overtuigd om 100 km te fietsen
– de laatste 6 maanden redelijk lui geweest, (maar) 77 uur 30 getraind en toch nog een halve marathon gelopen 🙂
– verslaafd geworden aan mijn iPod en alle fun stuff die er bij hoort
– ondertussen ook leren ontspannen (noodgedwongen en vrijwillig)
– geblogd en er ongelofelijk veel plezier in gehad (onder andere met de layouts lol)
– mijn broer, mama, schoonmama en collega gepushd, gemotiveerd, gedwongen, aangestoken (schrappen wat niet past :)) om te lopen
– 80% van de tijd veganistisch gegeten hiphoi en mijn hubbie eet nu met plezier sojaburgers

Het nieuwe jaar komt altijd met
goede voornemens
– Op zijn minst 1 kilo vermageren voor mijn lieve diëtiste 🙂
– 100% van de tijd veganistisch eten
– nog een paar van de mooiste joggings ter wereld lopen
– naar elke looptraing gaan (alé toch proberen :))
– verder blijven bloggen
– en last but not least en ik begin er langzaamaan geobsedeerd door te geraken:
de marathon van Amsterdam!!!!!

Ik wens jullie allemaal een super nieuw jaar vol fantastische, onrealiseerbare, stoute, geweldige dromen en de moed en de kracht om ze te laten uitkomen.

Despite what we’ve been taught, we don’t have to be rich, famous or distinguished to make our dreams come true. Sharon Cook & Graciela Sholander

Set out each day believing in your dreams. Know without a doubt that you were made for amazing things. Josh Hinds

If you’re going to be thinking, you may as well think big. Donald Trump

I like the dreams of the future better than the history of the past. Thomas Jefferson

Dream as if you’ll live forever, live as if you’ll die tomorrow. Author Unknown, submitted by Valerie Frame

Each sunrise gives hope to your dreams and light to your plans. William Ngwako Maphoto

Without dreams, there is no reality!” Luis B. Couto

Whatever you can do or dream you can, begin it. Boldness has genius, power, and magic in it. Goethe

If you can dream it, you can do it.” Walt Disney

aw aw auw

Vorige week maandag ben ik gaan zwemmen en lopen. Het zwemmen ging super, het lopen was een ramp.
Na teveel te lopen de week ervoor was deze training de hel.
Op het einde was ik nog amper aan het lopen en sleepte ik mij voort…

Maar er volgde een tripje naar Disney en ik dacht oké een weekje rust zal deugd doen.
Alleen is Disney niet echt rust :). Kilometers hebben we afgewandeld!

Eergisteren nieuwe poging zwemmen en lopen.
Opnieuw was het zwemmen puur genieten (nooit gedacht dat ik dat zou zeggen, want ik haaaaaaaaat zwemmen).
Maar in het gigantische 50 meter zwembad van Oostende is het net iets meer fun.

Iets minder fun was het lopen op de dijk. Het was een zalige warme avond zonder wind.
En ik ging niet vooruit… 😦
Ik heb veel last van shint splints en als extraatje heb ik spierpijn in mijn rechterbovenbeen.
Pfffff ik wil sporten!!!! en het gaat niet. Frustrerend!
Gisteren afspraak met de diëtist en ze denkt dat ik teveel hooi op mijn vork neem en ze kan wel eens gelijk hebben.

Dus er zit niets anders op dan rusten en massa’s Voltaren gel smeren (helpt werkelijk tegen alles!)
Ik lig nu in mijn zetel te bloggen en al mijn opgenomen tv-series te bekijken en ik moet zeggen dat het aangenaam is 🙂
Maar ik ken mijzelf en langer dan een paar dagen luieren ga ik dit niet volhouden 🙂
Dus fingers crossed!!!

Vrijdag wil ik pijnvrij lopen!!
Of zwemmen!
Of fietsen!

Want ik heb nog eens twee nieuwe projectjes…
1) 4 juni 2011 kun je met Sporta de Mont Ventoux op!
Ben wel nog een beetje aan het twijfelen of dat er ook nog bij kan, maar ik hou het in mijn achterhoofd.
2) Ik mag lid worden van triatlonclub Midlon vanaf januari! Jeej! 😀
Maar voor de zwemtrainingen moet mijn crawl wel op een acceptabel niveau komen.
Dus ik moet er ook nog ergens zwemlessen tussen sqeeuzen…

Misschien neem ik wel wat veel hooi op mijn vork, maar….

If you can dream it, you can do it !

(Walt Disney) hé 🙂

28 jaar – Doelen

Morgen word ik 28 jaar en diegene die mij kennen weten dat ik zot ben van mijn eigen verjaardag 🙂 en ook elk jaar opnieuw vol goede voornemens zit.
Dus ook dit jaar!

Na minstens 100 pogingen volgt poging 101 om veganistisch te eten (never ending story maar op een dag zal het lukken :)).
Voor diegenen die ook een poging willen wagen: in januari begint the 21 day vegan kickstart.

En als ik dan toch bezig, misschien ook iets beter op mijn dieet letten als ik niet wil dat de dietist grijs haar krijgt (volgende week controle btw :s)

Maar wat belangrijker is, is dat ik in mijn 28ste jaar mijn eerste marathon wil lopen.
Na het 10-weken-basistraining-plan (60 uur) dat ik in 20 weken (ja ik schaam mij :)) heb afgewerkt, is het nu de beurt aan fase 2.
Ik ben gisteren voor de 2e maal in de atletiekclub geraakt hiphoi en heb net een mailtje ontvangen van de ironggirls dat zondag de eerste triatlontraining begint.

Het lopen gaat intussen steeds beter en sneller tot mijn eigen verbazing en ik sta te springen om aan joggings mee te doen.
Vanavond duik in mijn marathonboek in om te zien wat het volgende minidoel is.
Maar stiekem droom ik ervan om de valleitjesroute te lopen ipv te fietsen.
33 km & 83 meter hoogteverschil, zot zijn doet geen zeer hé 🙂

Iron girls

Na lang nadenken en veel vergelijken is het de Iron Girls geworden!
7 november is de eerste looptraining.
En van lopen gesproken, mijn broer is keigoed bezig!
Gisteren 30 minuten gelopen en ik ben heel trots op hem!
Met mij gaat het iets minder, zit weer met pijn aan mijn scheenbeen :s en het lijkt wel alsof er twee stokken in mijn benen zitten. Zo stijf!
Scheenbeenpijn is blijkbaar 1 van de meest voorkomende loopblessures…
Dus rusten, rusten en nog eens rusten.
Morgen wordt dan de laatste keer lopen voor de 1/2 marathon, so wish me luck 🙂