Met haar dat loodrecht omhoog stond op mijn armen heb ik de Koppen reportage bekeken.
Vanuit mijn (heel erg) luie zetel.
Nog geen drie maanden geleden was ik aan het lopen, zwemmen, fietsen alsof mijn leven er vanaf hing.
En nu was ik vol bewondering naar die mensen op tv aan het kijken, totaal niet beseffend dat ik dat ook had gedaan. Het lijkt zo ver weg.
Ik heb gvd al meer dan een week niets gedaan en dat voelt (heel erg) slecht.
Het wordt pijnlijk duidelijk dat ik zonder doelen niet ver geraak.
En ja, ik heb tussendoel(tjes) en 1 megadoel maar dat ligt zo ver weg…
Over 31 dagen moet ik een halve marathon lopen en ik kan mij al niet meer herinneren wanneer ik laatst gelopen heb.
Dus genoeg gezaag, ik heb duidelijk een sjot onder mijn gat nodig!
En die sjot zoek ik in de vorm van een club.
Ik heb elke triatlon, atletiek en marathonclub gemaild in de gebuuren.
Der zal der toch wel eentje bij zijn die mij wilt sjotten hé 😉
To 2 continued…