Impulsief naar Middelkerke lopen

Tja, ik ben een beetje impulsief 🙂
Eerst doen, dan denken…

Dus toen ik maandag mijn oma bezocht die op vakantie is in Middelkerke, zei ik haar dat ik vrijdag terug kwam al lopend.
Mijn oma blij, ik een beetje twijfelend over hoe ver Middelkerke juist zou zijn.

Vandaag is het dan de dag waarop ik naar Middelkerke loop 🙂
Buiten is het pokkewarm dus ik besluit om eerst te eten en dan te lopen.

Het is de ideale moment is om nog eens te lopen met mijn stomme riem.
Twee jaar geleden dacht ik dat ik HET ultieme loopattribuut op de kop getikt had: een loopriem met handige compartimenten voor waterflesjes.
Veel heb ik nog niet gelopen met dat ding, het kroop overal behalve waar het moest. De flesjes klotsten alle richtingen uit en ik ergerde mij dood.

Maar met het steeds warme wordende weer en de langere afstanden is het toch geen slecht idee van wat water mee te hebben.
Ik pas de riem, loop een rondje rond mijn bed en vloek alles bij elkaar.
Ik weet weer waarom ik de riem nooit aandoe!
Teleurgesteld smijt ik hem terug in mijn rommeldoos en vind daar mijn race belt: een elastische riem met kliksysteem en reflectoren.
Vorig jaar gekocht voor de triatlon en ben gewoon om er mee te lopen.

Misschien is dat een idee..
Ik maak de compartimenten los van de andere riem, vul de flesjes met water en bevestig alles aan de race belt.
Humpf een beetje zwaar, er gaat uiteindelijk maar 1 flesje mee.

Buiten is het nog altijd veel te warm en de fles aan mijn riem bungelt de hele tijd heen en weer.
Ik overweeg effe om terug naar huis te keren, maar besteed dan de volgende vijf minuten aan alle mogelijke posities uit te proberen met de race belt.
Niets werkt 😦

Ik vraag mij af hoeveel louche volk er momenteel in Nieuwpoort rondloopt die mijn fancy belt zouden stelen als ik hem effe aan de kant achterlaat.
Uiteindelijk keer ik het ding binnenste buiten zodat de fles geklemd is tussen mijn zij en de riem.
Yes, dat is doenbaar! We zijn vertrokken!

Ik schiet in de lach omwille van mijn eigen geklungel en kan mij niet inbeelden dat ik ooit met meer dan 1 flesje water moet lopen.
Na 20 minuten kom ik aan in Lombardsijde, oh-oh nu nog maar hier en nog een heel eind te gaan. :s

Ik ben een beetje pissed op mijzelf dat ik de route niet op voorhand heb uitgestippeld. Ik heb al ontelbare keren op de kustbaan gereden, maar dit is de eerste keer dat ik er op loop en het voetpad is in erbarmelijke staat.
Ik ben van nature lomp en als ik kan vallen zal ik het zeker niet laten 🙂

Dan maar door de duinen, de zon gaat langzaam onder, Aladdin zingt A whole new world en ik kan eindelijk genieten.
Ik pruts het fles uit de houder, drink en klungel weer een heel eind om het flesje in de houder te krijgen, grrrrr…..

Na 45 minuten kom ik aan in Westende. In de verte zijn de watertoren en de appartementsgebouwen van Middelkerke te zien.
Concentreer je nooit op appartementsgebouwen als je loopt, die dingen komen niet dichterbij!

Tweede drinkpoging, deze keer trek ik de hele riem naar boven en drink dan zo maar.
Missie geslaagd, ben elke keer wat slimmer 🙂

De zon brandt, Mariah Carey hijgt kerstmisliedjes en ik ben in mijn nopjes.
Het gaat goed 🙂
Nog eens 20 minuten later kom ik aan bij mijn oma. 9,99 kilometer in 1 uur en 6 minuten. Niet slecht 🙂

Btw ik ben nog altijd fotos aan het trekken maar ben mijn kabel weer kwijt, maar ga ze zeker nog opladen als die weer terecht is!

Enjoy your weekend!